Een geit in de boom?!?!

Dag 7: van Erfoud naar Zagora was een flink stuk rijden. Maar dat kwam ook doordat we een kortere weg konden nemen. Dáchten we... Het eerste stuk afsnijden ging prima. We reden door een prachtig berggebied in de richting van een dorpje. We kwamen niemand tegen. Alleen wat mensen op een ezeltje en een enkele Marokkaanse fietser. Achteraf niet zo gek. Want toen we het dorpje dat op 1/3 van de route lag, bereikten, stopte ook de weg. Asfalt ging over in keien. We zijn het dorpje nog wel in gereden hoor, op zoek naar de doorgaande weg. Maar die was niet te vinden. Wel trokken we veel bekijks. De meeste mensen in dat dorp hebben geen auto en wonen in lemen huisjes. Het voetbalveld bestond uit keien en de rivier stond droog, zoals bijna overal het geval is. De Dorpsstraat bestond ook uit keien. En 1 'winkeltje'. Er bestond geen andere optie dan terug te rijden en de grotere weg te nemen. De grote weg is goed begaanbaar, maar zeker geen snelweg. Die heb je hier niet. Als je hard kunt rijden, rijd je tussen de 80 en 100 km/u.
Dus via de grote weg verder. Opeens doemde er iets donkers op in de verte. Op de weg stond een kamelenfamilie. Met jonge kamelen. Nu zeg ik wel 'kamelen', maar het zijn eigenlijk allemaal dromedarissen. Maar zeker net zo leuk om die zomaar tegen te komen op de weg. Verder hebben we vele landschappen gezien en gepicknickt op een heuvel nadat we brood hadden gekocht bij de bakker. Een bakkerswinkeltje achteraf, zo klein als een halletje van een huis. En binnen 4 man sterk om ons te helpen. Wel vriendelijke mannen hoor! Geen opdringerige mensen in dit dorpje.
Onderweg bij een stop bij rotsen hebben we hele leuke diertjes gezien. Het leken dassen, maar veel kleiner. Ze stonden steeds rechtop te kijken of te eten. Een soort eekhoorn, maar dan als een das en rechtop als een stokstaartje. Ook hebben we een soort ijsvogels gezien.
Aan het eind van de middag arriveerden we bij ons hotel in Zagora, in en vallei vol palmbomen. We sliepen in een soort Marokkaans paleis, met luxe zwembad, leuk! De kamers zijn mooi, maar alles wordt, zoals in de meeste hotels hier, niet goed onderhouden.

Dag 8: Een flink stuk rijden van 350 km stond op het programma. We hebben weer veel landschappen voorbij zien komen. Allemaal erg mooi, maar ook lang zitten. Zeker voor Manouk en Fabiënne is het soms best lang. We zijn wel in een paar dorpjes gestopt. Voor brood en om wat rond te kijken. In een dorp waar saffraan groeit, hebben we nog wat gedronken. Eigenlijk hadden we saffraanthee moeten proberen, maar dat trok ons niet zo.
Op een gegeven moment wilden we nog naar een stuwmeer. Dat meer hebben we niet meer gevonden, maar wel geiten in bomen! We hoopten ze te zien, maar hadden deze hoop al opgegeven omdat we niks bijzonders zagen bij eerdere arachidebomen. Maar nu kwamen we ze opeens tegen. Tientallen geiten ín bomen om de vruchten op te eten. Om vervolgens de pitten uit te spugen met de daarbij behorende geluiden. Erg grappig!
Ons hotel ligt in een woonwijk achteraf. Maar het is wel een echt paleis! Het was eerst van de Marokkaanse koninklijke familie, die het verkochten aan de Deense koninklijke familie. Na 30 jaar kwam het weer in Marokkaanse handen. Nu is het een park voor het dorp, met zwembad. En daar omheen wat huisjes/kamers.
Morgen weer verder...