Excursies, apenbos en verhuizing naar Lovina

Eergisteren zijn we na een relaxte ochtend bij het resort naar het apenbos gegaan. Met het busje van het hotel reden we tot in het centrum van Ubud. Wat een drukte was het in het centrum, niet echt ons ding! Wederom werd ons om de 2 meter een taxi aangeboden, wat we niet wilden, want we wilden liever een stukje wandelen. Het apenbos, in het zuiden van Ubud, bleek een prachtig stadspark te zijn in de jungle. Uiteraard met heel veel loslopende apen (makaken). Het was een soort Apenheul, met het verschil dat de apen hier overal rondrennen en er geen hekken staan. De apen zitten dus ook op de huizen in de omgeving van het park. Of op auto's. Als je auto niet meer wil starten, zou dat zomaar kunnen komen doordat er een aap onder heeft liggen 'sleutelen'. We kwamen dan ook een makaak tegen met een autoonderdeel in zijn handen.
We hebben heerlijk gewandeld in de mooie natuur. Het was er in de schaduw goed te doen, ondanks een luchtvochtigheid van ruim 90%. Opeens klommen er 2 apen in Fabiënne, het zijn echt brutale apen! 1 aap begon aan haar shirt te trekken met zijn bek, maar gelukkig bleef Fabiënne rustig en hielden de 2 apen het snel voor gezien. Er viel geen eten te halen bij ons. Even later zagen we nig een groepje apenpubers bommetjes maken in een poel. En elkaar in het water gooien, op elkaar springen in het water en stoeien aan en op takken tot er in het water vielen.
Na de wandeling door het apenbos zijn we weer teruggelopen naar het centrum, waar we ons trakteerden op een frappocino bij de Starbucks. Die heeft nig nooit eerder zo lekker gesmaakt! Heerlijk verkoelend en een mooi uitzicht op de tempel aan een lotusbloemenvijver.
Om 5 uur reden we weer terug met de taxiservice naar het resort, waar we nog konden zwemmen.
Gisteren zijn we het oosten van Bali gaan verkennen. Ook een erg mooie dag. Eerst zijn we naar een klein dorpje gereden waar men alleen met familie mag trouwen. Raar, maar waar! Doet men dat niet, dan werd je vroeger verbannen, nu mag je dan niet in het dorp komen wonen en mag je slechts op bezoek komen. De mensen zijn niet met hun tijd meegegaan en leven nog zoals vroeger volgens oude tradities. Via dit dorp, waar we tijdens onze wandeling getuige waren van hun dagelijks leven en waar kinderen met vliegers speelden zoals in het boek/film 'de Vliegeraar', liepen we het dorp uit en kwamen we in het regenwoud terecht. Eerst een gewoon wandelpad, daarna werd het klimmen geblazen! Onderweg hebben we nog een paar stops gemaakt bij traditionele huisjes. Wat hebben wij het toch goed met stromend water uit de kraan, een badkamer voor het gezin i.p.v. voor het hele dorp (badkamer=kraan en een betonnen bak), een bed met een matras, enz. Bij het huisje van wen 'opa en oma' mochten we even binnen komen kijken. Opa is ongeveer 1,40 lang en oma ook. We voelden ons een stel reuzen! Opa - zonder kunstgebit- en oma -voor de gelegenheid toch maar bovenkleding aangetrokken- leven zeer sober en oma haalt water en andere dingen een paar km verderop, waarbij ze alles op haar hoofd draagt.
Na een tijdje kwamen we uit op de berg met sawa's. Hier werkten mensen op het land na de rijstoogst en werd rijst gedroogd.
Onze wandeling ging verder langs water, sawa's en door het regenwoud. Na een kleine 4 uur wandelen kwamen we aan bij de auto, in een ander dorp dan ons beginpunt.
Na deze wandeling zijn we doorgereden naar het waterpaleis. Dit is een buitenverblijf van de koning met een mooie tuin met veel water en tempels. Daar hebben we nog een watergevecht gehouden, lekker verkoelend! Ook hier was het zo mooi! Soms lijkt het wel een andere versie van het sprookjesbos in de Efteling. De waterlelies waren er zeker!
Via de zuidelijke weg zijn we weer teruggereden naar Ubud.
Vandaag hebben we het verkassen naar Lovina gecombineerd met bezienswaardigheden. We startten onverwacht in de Olifantengrot. Omdat er nog tijd voor was. Hier zijn geen olifanten, wel een grot met Gonesha (olifant) in de hoofdrol. Opgeavingen gelegen in de jungle. Erg mooi! Daarna door naar een watertempel, waar we ons konden 'baden' in bronwater. Samen met veel Balinezen en een enkele toerist. Ook hier is het heel mooi. Vervolgens gingen we op weg naar een vulkaankrater. Maar onderweg zagen we nog een koffieplantage met 'Luwak koffie': voor de koffiekenners het goud onder de koffiesoorten. Het zijn koffiebonen die worden gegeten door de cervetkat. De bonen worden uitgepoept en deze schijnen erg lekker te zijn om koffie van te maken. Voor degenen die nu gruwelen bij het idee: er gaat nog een schilletje af van de boon voordat deze wordt gebruikt. In Nld kost het ongeveer €700 per kg! Hier liggen de prijzen anders, dus als je er toch bent... (Luwak koffie komt alleen maar uit Indonesië). JW genoot dus van het pure goud onder de koffiesoorten, Manouk, Fabiënne en ik dronken na een proeverij chocoladekoffie en vanillekoffie. Geen goud onder de koffiesoorten, maar wel erg lekker zelfs als je niet van koffie houdt! Ook zagen we er hoe vanille, cacao, nootmuskaat, kaneel, anijs, koriander en pepers groeiden. En ananas, lychees papaya's, gember, kurkuma en vele andere dingen die in ons keukenkastje staan. Hier alleen nog als plant, vrucht of wortel van een plant.
Het uitzicht vanaf de kraterrand op het meer was erg mooi! En de weg daarna naar Lovina ook. Inmiddels zitten we op ons volgende stekje. Lovina lijkt op het eerste gezicht op een stadje met alternatievelingen, backbackers en hippie-achtige taferelen. We zullen het ervaren de komende week. Nu ga ik terug naar ons huisje, wifi is er alleen bij de receptie en dd muggen hebben mij inmiddels gevonden zo te merken. Bij ons huisje brandt er zo'n spiraal die in Nld al jaren lang verboden is, maar die de muggen wel op afstand houdt. We zullen maar even niet denken aan het waarom van het verbod. We gaan zo maar eens naar bed (met klamboe, open huis dus geen airco).
Welterusten iedereen!